De jeugd is altijd een interessant onderwerp om over te discussiëren.
En met ‘interessant’ bedoel ik natuurlijk, een uitgelezen moment voor niet-meer-zo-jonge-mensen om de jonge bloempjes van een samenleving op elk mogelijk aspect negatief af te schilderen.

De jeugd van nu zorgt er tenslotte voor dat woorden als Yolo, Shinen, Swag en Cronut algemeen geaccepteerde woorden zijn geworden en zelfs in de Van Dale zijn opgenomen.

De jeugd van vroeger, daarentegen, werd later allemaal Harry Mülisch, Charles Dickens, JK Rowling of Arnon Grunberg!

De jeugd van nu heeft ook besloten dat Quinoa, Chia-zaadjes, Goji bessen en Hennep-zaad goed voedsel zijn en totally worth de 20,- per kilo.
De jeugd van vroeger niet hoor, nee, die at gewoon een boterham met tevredenheid!

Bovendien is de jeugd van tegenwoordig lui, onbeschoft en internet-obsessed.
Vroeger was er nog geen internet, dus was de jeugd continu aan het socializen met elkaar, werden er revoluties gestart, jongelingen waren nog zo lekker ondernemend en organiseerden aan de lopende band festivals, debatten en initiatieven om de wereldhonger en natuurproblemen te stoppen.

De jeugd was netjes en hielp haar medemens, de jeugd vroeger was slim en las nog boeken, de jeugd van vroeger werkte hard en ging fluitend en schaterlachend naar school toe!

De jeugd van vroeger is één grote leugen.

Sorry hoor.
Ik heb genoeg generatie-reflectie om door te hebben dat Snapchatten met iemand anders terwijl je uit eten bent lichtelijk asociaal kan overkomen, iedereen nu heel druk bezig is met zo lekker “z’n passie volgen”, urenlang bloopers van Friends op Youtube bekijken misschien niet de nuttigste tijdsbesteding ooit is en we communiceren met zinnen als :

“Nee man, ik was helemaal naar de getver”

of

“Yo, iedereen was echt AAN afgelopen zaterdag!”

En natuurlijk :

“(vul in wat de andere persoon zei)….Je Moeder!!!”

Maar, dat wij, “de jeugd” (als ik daar nog bij mag horen. Ja, toch? Oké. Cool) als enige onbeschoft en irritant zijn geworden?! Hel nee!
Die PERFECTE jeugd van vroeger, is nu namelijk echt super gemeen en kut geworden.
Nu generaliseer ik alleen wanneer het mij uitkomt en dat is niet nu, dus ik heb het natuurlijk niet over I-E-D-E-R-E-E-N, hè. Ik heb het over die ‘uitzonderingen’. Ja. Want eigenlijk is IEDEREEN natuurlijk SUPER lief en aardig en slim en Love Is All You Need, Feed The World, War Is Over, Don’t Cha Wish Your Girlfriend Was Hot Like Me, blablabla, maar het merendeel toch echt niet!

Met name oude mannen in Amsterdam hebben mijn wereldbeeld over hedendaagse bejaarden gigantisch doen veranderen. In de 1,5 maand dat ik terug ben , heb ik namelijk maar liefst 5 negatieve ervaringen met oude mannen (oud is 70+) gehad.
En 1 goede.
Maar die laatste is privé.

De eerste ervaring was met een bebrilde, lange, en propere oude man. Gekleed in een beige-kleurige lange regenjas, met keurig gekamd wit haar in een zijscheiding. Achterop zijn bagagedrager zat een robuust donker-lederen schoudertas gebonden, met daarin ongetwijfeld de tekeningen van zijn kleinkinderen die hij natuurlijk net op de zondagmiddag lekker heeft bezocht.
Een lieve, keurige opa. Dat was het.

Het kwam dan ook als een lichte schok, dat toen ik het zebrapad overstak deze vriendelijke oudeheer mij op de haar na aanreed en furieus begon te bellen. Ik, bad-ass bitch dat ik ben, liet dat natuurlijk niet zomaar aan me voorbijgaan, dus met mijn puberale onbeschoftheid riep ik hem na :

“Het was een zebrapad hoor, meneer!”.
#OhNoSheDidnt!!

De grote onvriendelijke reus fietste in een snel tempo verder, maar wist wel nog net zijn hoofd om te draaien, zijn middelvinger naar me op te steken en te roepen :

“Je moet je bek houden, eikel!”

Niet alleen is op dat moment mijn illusie dat oude mannen met keurige Burberry jassen per definitie lieve opa’s zijn op ruwe manier kapot gemaakt, ook werd me op subtiele wijze duidelijk gemaakt dat ik er als een ‘eikel’ uitzag, in tegenstelling tot tal van vrouwelijkere scheldwoorden.

Top.

De dag hierna, kwam ik senior Nr.2 tegen. Senior #2 was ongeveer 70, had nog een paar donkerkleurige haren rondom zijn kalende plek, en droeg een verstandig marineblauw waterproof-jack van de Decathlon. Senior nummer twee, was zo lekker normaal gebleven.
Senior numero duo, vond het ook nodig om hardop te vertellen wat hij dacht.  Aan iedereen.
Bovendien waren dit veelal onkuise gedachtes. Nu wil ik niet te diep ingaan op wat deze respectabele oude heer allemaal riep, maar laten we zeggen dat er veelvuldig zinnen als ‘sappig kontje’,  ‘effe lekker vastpakken’, ‘glibber glij, hehe’ en ‘Hmmmmmmm…jaaaaa..hmmm” voorbij kwamen.
Hé, het was tenminste alweer iets vrouwelijker georiënteerd dan eikel, nietwaar? Vooruitgang!

Als het hier nou nog bij was gebleven, á la. MAAR NEE! De keurige bejaarden van tegenwoordig hebben me in de afgelopen weken blijven verrassen met hun asociaal jeugdige gedrag.
Van met hun rollators hele gangpaden permanent blokkeren in de Albert Heijn, demonstratief hun gehoortoestellen uitzetten als ik een vriendelijk gesprek wil beginnen, me naschreeuwen dat ik wel ‘mijn handje moet uitsteken op mijn fietsje’ of dat het echt BESPOTTELIJK is dat ik al begin met fietsen als er nog 2 seconden wachttijd staat, tot me duidelijk maken dat ik ‘lekker in de lesbische hel mag branden’ (ja die bestaat blijkbaar), omdat ik geen zin heb in een Jezus-praatje; bejaarden zijn echt intens asociaal geworden en exact zoals ze ‘de jeugd van tegenwoordig’ omschrijven. Hierbij noem ik bovendien nog geen eens de 50/50 kans die je hebt op, of een ongemakkelijk openhartig gesprek over steenpuisten, aambeien en kunstgebitten, of op een boze blik met een snerpende IK-BEN-NOG-NIET-DOOD-MONGOOL erachteraan geslingerd, als je iemand wil helpen oversteken of iets pakken van een hoge plank.
Het is gewoon nooit goed!

En aangezien ik lekker actief ben op Tumblr en daar mijn dagelijkse portie semi-inspirationele-maar-toch-heel-diep-bedoelde-quotes afkomstig van onzekere veertienjarige Amerikaanse meisjes vandaan haal, zeg ik altijd maar :

“Be the change you want to see in the world” 

En ja , oude mannen zullen waarschijnlijk niet meer zoveel van die change gaan see-en, maar nou en. Als je kritiek op iemand anders wil hebben, moet je jezelf ook eerst normaal kunnen gedragen.
Dus lieve jonge en oude mensen, laten we gewoon lekker afspreken dat we weer een beetje manieren terugkrijgen in onze maatschappij, laten we wat Britser worden, wat meer Harry Potter.

Gewoon ‘Sorry’ zeggen als je tegen iemand aanbotst, of ‘Dankjewel’ als iemand voor je opstaat, of ‘Nee bedankt’ als iemand je onveilige seks onder een slecht-verlichte tunnel aanbiedt. De basics!

Dat moet kunnen lukken, ik geloof er in! Dan kunnen de oude mannen zich weer lekker bezighouden met goede verhalen over vroeger vertellen, in plaats van leuke meisjes voor eikel uitmaken en kunnen de jongelingen zich weer ongestoord storten op het Instagrammen van hun #grandma’s #applepie, in plaats van urenlang Googlen naar het bestaan van de ‘lesbische hel’.
De natuurlijke balans zal dan weer gewoon hersteld worden, lekker rustig.

Goed. Als jullie het niet erg vinden, ga ik er nu weer snel vandoor.
Ik ben immers druk bezig met het ont-eikelen van mijn kledingkast.
Liefde,

Fleur